Çeşitli fonksiyonel özellikler kazandırılmak üzere, geleneksel tekstil üretim sürecinin dışında üretilen tekstil ürünlerine teknik tekstiller veya endüstriyel tekstiller denir. Bu ürünlerde estetik ve görünüşten ziyade fonksiyonellik ön plandadır. Bu fonksiyonel özellikler kumaşlara dokuma ve örme sonrasındaki terbiye aşamasında verilebilir.

Ancak teknik tekstiller denildiğinde akla ilk önce dokuma ve örme olmayan ürünler (nonwoven) gelir. Elyaf aşamasındaki hammadde, nonwoven kumaş yüzeyi oluşturmak için, kuru serme (drylaid), yaş serme (wetlaid) ve polimer eriterek serme (spunlaid) yöntemiyle tülbent (web) şekillendirilir. Bunu takiben,  kimyasal bağlama, ısıl bağlama ve mekanik bağlama yöntemleriyle tülbent katmanları sabitlenir.

Çeşitli bağlama metotları kullanılır; Hem elyafın hem de birleştirme yönteminin kendine has özellikleri, nonwoven’e endüstriyel kullanıma uygun niteliği kazandırır; sıvı iticilik, sıvı emicilik, üstün dayanıklılık, yüksek esneklik, anti-bakteriyellik, yalıtkanlık, iletkenlik vb… Bu ürünler klasik tekstillere oranla daha fazla katma değere sahiptir.

Teknik tekstiller yoğun olarak şu alanlarda kullanılmaktadır; zirai tekstiller (agrotech), teknik giysiler (clothtech), jeolojik tekstiller (jeotech), ev tekstilleri (hometech), tıbbi tekstiller (medtech), taşıtlar için tekstiller (mobiltech), ekolojik tekstiller (oekotech), ambalaj tekstilleri (packtech), koruyucu tekstiller (protech) ve sportif tekstiller (sportech).

Nonwoven üretim süreciyle ilgili teknoloji firmaları arasında; Trützschler Group, DILO Group, Andritz Group, Reicofil, öne çıkmaktadır.

Teknik tekstillerin bir başka alt başlığında akıllı tekstiller görülebilir. Hızla gelişen bu ürünler, akıllı giyim ve akıllı çözümlerin bir parçasıdır.